تحقیق جامع ورزش زنان

بخشهایی از متن:

ورزش زنان به بن‌بست رسیده است

به دلیل نبودن اسپانسر ورزش زنان به بن‌بست رسیده است...

حضور زنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه در فعالیت‌های ورزشی و تربیت‌بدنی، به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر و حیاتی محسوب می‌شود و ورزش به دلیل تامین سلامت و بهداشت جسم و روان و پیشگیری از انواع انحرافات اجتماعی، کاهش هزینه‌های درمانی و ... برای زن ایرانی یک ضرورت است. به طور حتم جملاتی از این دست را زیاد شنیده‌اید اما برای تحقق گفته‌هایی از این دست که مدام تکرار می‌شوند هیچ برنامه مشخصی تدوین نشده است.

ورزش زنان برای پیشرفت نیاز به کمک‌های مالی دارد و در این زمینه هیچ اقدامی ‌انجام نمی‌شود. این در حالی است که ضرورت توجه به ورزش زنان و سرمایه‌گذاری در این امر در بسیاری ازکشورهای توسعه‌یافته از پیش‌نیازهای توسعه پایدار در این بخش محسوب می‌شود. چین به عنوان یکی از قدرت‌های ورزش دنیا در المپیک هرساله بیشترین مدال‌ها را به دست می‌آورد و اگر خوب دقت کنیم، متوجه می‌شویم که بیش از نیمی‌ از این مدال‌ها متعلق به ورزشکاران زن این کشور است. چینی‌ها دریافته‌اند سرمایه‌گذاری در ورزش زنان می‌تواند همانند ورزش مردان نتیجه دهد.

...

كمبود امكانات و زمین تمرین

پاشنه آشیل فوتبال بانوان

سرمربی تیم فوتبال باشگاه ملوان نیروی دریایی انزلی می گوید كه تیم فوتبال بانوان ملوان كه به تازگی تشكیل شده است با كمبود امكانات برای تمرین مواجه است. تیم بزرگسال بانوان فوتبال باشگاه ملوان كه از اواخر سال ۸۴ تشكیل شده است فاقد زمین تمرین و دیگر امكانات مورد نیاز است

ناهید لوینی ،یك ملی پوش همدانی از تیم فوتبال بانوان زیر ۱۹ سال نیز درباره نبود زمین چمن چنین می گوید: به دلیل نبود زمین چمن برای بانوان در همدان، فقط می توانم در اردوهای آمادگی تیم ملی در تهران فوتبال بازی كنم.

با وجود این مشكل به هر حال مجبورم به همراه دیگر بازیكنان فوتبال بانوان همدان در سالن سرپوشیده تمرین كنم و این موضوع بر كیفیت بازی روی زمین چمن بسیار اثر نامطلوب می گذارد

فروزان سلیمانی- نایب رئیس بانوان هیأت فوتبال خوزستان- نیز دراین باره می گوید: علاوه بر مشكلات مالی، نبود زمین چمن برای مسابقات و تمرینات بانوان مسأله ساز است. با توجه به اینکه ما در خوزستان از نظر نیروی انسانی برای فوتبال هیچ مشکلی ندارد و در سطح کشور حرف زیادی برای گفتن دارد.

*گفتنی است،مهندس هادیانی - مدیرعامل شركت توسعه و نگهداری اماكن ورزشی - در اواخر سال ۸۴ در این باره گفته بود كه كمبود سرانه ورزشی در كشور چشمگیر است به طوری كه در برخی استانها برای هر فرد هفده تومان و در برخی دیگر هفت تومان است! در حالی كه باید این اعتبار به ۲ هزار تومان برای هر فرد برسد

...

مشكلات اساسی در عدم گسترش ورزش های همگانی زنان را چه می دانید؟

بخش مهمی از توجهی که در چند سال اخیر به ورزش زنان شده است به این خاطر است که ورزش حوزه مناسب و کم خطری برای استفاده تبلیغاتی از زنان است. زنان ورزشکار زنانی هستند که می توانند به عنوان زن مسلمان و ایرانی در جامعه بین المللی مطرح باشند و نماد آزادی زنان و فعالیت آنها باشد و در نتیجه از فشارهای بین المللی علیه دولت ایران به خاطر نقض مکرر و سیستماتیک حقوق زنان در ایران بکاهد. به همین دلیل است که مشاهده می کنیم از همان بودجه اندکی که به ورزش زنان اختصاص دارد بخش عظیمی به ورزش قهرمانی اختصاص دارد که تنها توسط افراد بسیار کمی استفاده می شود، اما وجه تبلیغاتی بالایی برای حکومت دارد. مثلا بسیاری از مناطق ایران به ویژه شهرها و روستاهای کوچک از کمترین امکانات ورزشی وسالن ورزش محرومند ولی در یک اقدام ضربتی از سیصد-چهارصد ورزشکار برای عضویت در تیم ملی قایقرانی تست گرفته می شود و با مربی خارجی شروع به تمرین می کنند.این در حالی است که تا پیش از آن حتی یک دختر حق نداشت از امکانات فراوانی که مردان در اختیار دارند استفاده کند.