مقاله توضیحاتی پیرامون گل داودی

مقاله توضیحاتی پیرامون گل داودی

فهرست:

گل داودی

انواع گل‌های داودی

مواد شیمیایی كوتاه نگهدارنده

زادگاه گل داودی

نگاهی به گل داودی

مواد و روش ها

مشخصات محل اجرای آزمایش‌

فاكتورها و صفات مورد اندازه‌گیری

دی اكسید كربن تكمیلی

نتایج

بحث

.................................
.................................

گل داودی

داودی یا کلیزانتموم بعنوان یک کات فلاور و قابل استفاده در فضای آزاد مطرح است. مصرف گل داودی به عنوان شاخه بریده در همه دنیا رایج است و میزان ارز آوری آن برای کشور ما یک رقم قابل توجهی است.

 با توجه به اینکه داودی یک گیاه روز کوتاه است و دوره رشد رویشی آن در روزهای بلند و پر نور تابستان انجام می‌گیرد، بنابراین شرایط کشور ما برای پرورش آن بسیار ایده‌آل است. اما به دلیل كند بودن رشد گیاه، بذرهای كاشته شده در مرداد ماه حدوداً برای اوایل اسفند گل داده و آماده عرضه به بازار خواهد بود.

 انواع گل‌های داودی عبارتند از :

1- داودی پا کوتاه؛

2- داودی پا بلند؛

3- داودی ستاره‌ای شکل؛

4- داودی توپی شکل؛

5- داودی گل ریز.

 عمدتاً داودی پا بلند و گل درشت بعنوان کات فلاور و فرم‌های پا کوتاه بعنوان گیاهان گلدانی یا فضای آزاد مورد مصرف هستند. داودی در فضای آزاد، سال‌های طولانی بدون هیچ آسیبی از شرایط محیطی زندگی می‌كند.

 با نظر به اینکه داودی گیاه روز کوتاهی است در دو حالت در تابستان یا روزهای بلند به بازار منتقل می‌شود :

1- تهیه نور مصنوعی یا کوتاه کردن روز در تابستان؛

 گل‌های داودی زرد در تابستان به بازار عرضه می‌شوند. از نظر ژنتیکی بر روی این گیاه کارهایی انجام شده و فرم روز کوتاهی را از آن گرفته‌اند و به یک گیاه بی‌تفاوت به طول روز تبدیل کرده‌اند.

...

نگاهی به گل داودی

گل داودی یکی از مهمترین گل ها می باشد که هم بصورت گلدانی وهم بصورت شاخه بریده در بازارهای جهانی داد و ستد می شود. بطوریکه امروزه رتبه دوم جهانی را پس از گل رز از لحاظ اقتصادی وکشت وکار دارا می باشد(27). از آنجایی که عمر گلدانی گل های بریده ویا به عبارت دیگر ماندگاری گل های بریده یکی از مهمترین فاکتور های کیفی می باشد، بنابراین عمر طولانی مدت این گل ها بر روی میزان تقاضای مصرف کنندگان و همچنین بر روی ارزش گل های بریده تا ثیر بسزایی دارد.

دما مهمترین فاكتور موثر در از بین رفتن گل های بریده است. گل های بریده تنفس می‌كنند و به دنبال آن گرما تولید می‌كنند. با افزایش درجه حرارت، میزان تعرق افزایش می‌یابد و بیشتر مواد غذایی ذخیره مصرف می‌شود. كاهش آب و به دنبال آن پژمردگی اتفاق می‌افتد و فرایند مسن شدن پیش می‌رود(34). به عبارت دیگر درجه حرارت پایین یكی از بهترین تیمارها جهت كاهش همه فعالیتهای فیزیولوژیكی و تخریب‌های پاتولوژیكی می‌باشد. دمای كم میزان تنفس را كاهش داده و باعث كم شدن فعالیتهای متابولیكی، تبخیر و تعرق، فعالیت و تولید اتیلن و رشد باكتریها و قارچها می‌‌شود(10).