مقاله مقایسات قانون كاری ایران و اروپا و اصلاحات قانون كاری ایران

مقاله مقایسات قانون كاری ایران و اروپا و اصلاحات قانون كاری ایران

فهرست:

مقایسه بازار كار ایران با دول غربی

بررسی وضعیت اشتغال و بیكاری از بعد سنی و جنسی طی دوره 82-1375

چالش‌های عمده

================================

مقایسه بازار كار ایران با دول غربی

بازار كار به عنوان یكی از بازارهای مهم چهارگانه، به دلیل ارتباطی جدی كه با جنبه‌های انسانی توسعه دارد، در فرآیند برنامه‌ریزی توسعه از حساسیت و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یكی از شاخص‌های توسعه یافتگی یك كشور، علاوه بر سهم مشاركت جمعیت واقع در سنین فعالیت در بازار كار (نرخ مشاركت نیروی كار)، میزان مشاركت و نقشی است كه زنان در آن كشور دارا هستند. به رغم اهمیت نقش زنان در فرآیند توسعه، كشور ایران با شرایط مطلوب، فاصله قابل توجهی دارد. بازار كار ایران از دو وی‍ژگی عمده برخوردار است كه آن را از سایر كشورها و دول غربی متمایز می‌سازد: ویژگی اول، پایین بودن نرخ مشاركت كل نیروی كار نسبت به اغلب كشورها و ویژگی دوم، مشاركت ناچیز زنان در مقایسه با مردان است. تحقیقی كه بر 30 كشور شامل طیف‌های گوناگونی از كشورهای اروپایی و غیراروپایی، صنعتی، پیشرفته، عضو بلوك شرق، در حال توسعه و مسلمان انجام گرفته است (هاشمی، 1380) نشان می‌دهد كه نرخ مشاركت جمعیت 15سال به بالا در سال 1996، 43 درصد بوده است كه هنوز 3درصد از پایین‌ترین میزان، در بین 30 كشور مورد مطالعه كمتر است.

از نظر جنسیتی، نرخ مشاركت نیروی كار زنان در تمامی كشورها (1997-1980) پایین‌تر از مردان بوده است. این فاصله در كشورهای مسلمان، با مردمی كه دارای فرهنگ سنتی هستند، بیشتر از سایر كشورهاست. در این میان بیشترین فاصله به ترتیب به كشورهای پاكستان و عربستان تعلق دارد. نرخ مشاركت نیروی كار مردان در این دو كشور در سال 1995به ترتیب برابر 3/82 و 1/82 درصد و برای زنان 7/12 و 7/17 درصد بوده است، یعنی نرخ مشاركت نیروی كار مردان در این كشورها به ترتیب 5/6و 6/4 برابر زنان بوده است. این شاخص‌ها در ایران در سال 1996، برای مردان و زنان 15سال به بالا، به ترتیب 4/74 و 6/10درصد بوده است كه نشان می‌دهد مردان در ایران 7 برابر بیشتر از زنان در بازار كار مشاركت داشته‌اند كه در مقایسه با كشور پاكستان، - كشوری كه نرخ مشاركت نیروی كار مردان، بیشترین فاصله را از زنان دارد - هنوز بیشتر است. این امر یكی از علل پایین بودن نرخ مشاركت كل نیروی كار در ایران است، یعنی پایین بودن نرخ مشاركت زنان، سبب كاهش نرخ مشاركت كل نیروی كار شده است.