مقاله مدیریت، زمانبندی و تقسیم کار

مدیریت و زمانبندی و تقسیم کار

مقدمه و بخشهایی از متن مقاله

به طور دقیق برای مدیریت نمی توان مبدأ مشخصی را تعیین کرد و بشر در طول تاریخ جهت ادامه ی زندگی خود به نحوی از مدیریت استمداد جسته است. جهش علمی و شکل پذیری اماکن صنعتی در اواخر قرن 19 زمینه را برای تشکیل نطفه ی مدیریت علمی مساعد ساخت. در اوایل قرن 20 فردریک تایلور که از او به نام پدر مدیریت علمی یاد می کنند با تجزیه و تحلیل مسائل و مشکلات مدیریت تولید، روش علمی تجزیه و تحلیل مطالب را به عرصه ی مدیریت عرضه داشت.

در حال حاضر کشور ما که از هر نظر جزو کشورهای در حال توسعه می باشد و با برنامه ریزیهای دقیق قدم در راه توسعه ی پایدار گذاشته و با توجه به ایدئولوژی خاص حاکم بر کشور ما که نشأت گرفته از اسلام می باشد لازم دیده شد که ضمن استفاده ی بهینه از نظریات مدیریت علمی دانشمندان و نظریه پردازان بیگانه، مدیریت و عوامل آن از دیدگاه ایدئولوگ های بزرگ این مکتب نیز بررسی شود. چرا که خواه یا ناخواه این ایدئولوژی بر مدیریت حاکم در کشور ما تأثیرگذار می باشد لذا به بررسی مدیریت از دیدگاه بزرگ مرد تاریخ اسلام و بشریت امام علی پرداخته می شود.

اصول مدیریت از دیدگاه امام علی (ع)

مدیران برای هدایت نیروی انسانی به سمت اهداف از پیش تعیین شده ،باید به یک سلسله اصول در مدیریت پایبند باشند. رعایت این اصول، افزایش کیفیت کاری آنان را در پی داشته، همچنان که بی توجهی به آن ها نیز سبب شکست مدیران در رسیدن به اهداف مورد نظر خواهد شد.

امام علی (ع) یکی از عوامل سقوط و تباهی هر تشکیلاتی را ضایع کردن اصول اساسی آن می داند. در هر رشته از علوم بشری به ویژه علوم انسانی اصولی را شاهدیم که مسائل مربوط به حوزه آن علم بر محور آن ها می چرخد و با آن ها معنا می یابد، این اصول خود شاخه هایی دارند که در گذر زمان ومکان دچار تغییر و تحوّل می شوند، بدون آن که اصول تغییر یابند. مدیریت چون سایر رشته های علوم ، از این قاعده کلّی مستثنی نیست و در جایگاه یکی از رشته های علوم انسانی اصولی دارد که باید آن ها را شناخت . با مراجعه به سخنان امام (ع) و روش و سیره عملی حضرت اصول متعددی برای مدیریت کارآمد به دست می آید که در این بخش به مواردی از آن ها پرداخته می شود. ...

کسی که بر سازمان یا گروهی مدیریت دارد، نیازمند آن است که دیگران از او پیروی کنند، و این امر، در پرتو رِفق میسر است . مدیری که در رفتار خود با دیگران غضبناک شود، تشخیص درستی نخواهد داشت؛ تعادل روحی و قوای نفسانی را از دست داده، واقعیت ها را درست نمی فهمد، چرا که بر اساس ذهنیات خود عمل می کند و دچار توهم می شود؛ بدین سبب ، دستورهای غیرمنطقی صادر می کند و به جای حل مشکلات، بر معضلات می افزاید. چنین وضعیتی سبب ایجاد بحران در سازمان، و نفرت اعضا از او و اختلال در ارتباطات خواهد شد.