پایان نامه روانشناسی ورزش

پایان نامه روانشناسی ورزش

مقدمه:

روان‎شناسی ورزشی[1] شاخه‎ای از علم ورزش است كه در جستجوی فراهم نمودن پاسخ به سؤالات مختلف در زمینه‎های رفتار انسانی در حیطه ورزش است. از آنجایی كه روان‎شناسی به مطالعه رفتار می‎پردازد، بالطبع موضوع روان‎شناسی ورزشی نیز مطالعه حركات و فعالیت‎های ورزشی در تمام ابعاد از فعالیت حركتی یك كودك دبستانی تا مسابقات جهانی و المپیك می‎باشد.

[1].sport psychology

روانشناسی ورزشی:

پیدایش علم روانشناسی ورزشی به قرن بیستم باز می گردد اما اولین مطالعات در این زمینه در سال‎های آخر قرن نوزدهم انجام شد. در واقع به صراحت نمی توان بیان كرد كه روانشناسی ورزشی دقیقاً در چه زمانی بصورت علم مطرح شد, به همین جهت برخی ادعا می‎كنند علم روانشناسی ورزشی همچون نوزادی است كه به تازگی متولد شده است. بطور كلی در ابتدا مطالعه رفتار ورزشی در جهت تشریح اصول و موضوعات روانشناسی عمومی بود و جهت‎گیری مشخصی بعنوان روانشناسی ورزشی دیده نمی شد. دكتر نورمن تریپلت[1] روانشناس دانشگاه ایندیانا, در اوایل سالهای 1897, در مجله‎ آمریكایی روانشناسی مطلبی را منتشر كرد كه به گونه‎ای مستقیم به روانشناسی ورزشی ارتباط داشت. تریپلت پدیده‎ای را بررسی كرد كه اكنون «‎سهولت اجتماعی»[2] می‎نامیم, و آن اثر مساعد مشاهده كنندگان برعملكرد شخص است. او پی برد دوچرخه‎سوارانی كه گروهی فعالیت می‎كنند نسبت به زمانی كه فردی دوچرخه‎سواری می‎كنند, نیز سریع‎تر حركت می كنند. دكتر ای. دبلیو. اسكریپچر[3] روانشناس دانشگاه ییل از مطالعه خود چنین نتیجه گرفت كه شركت در ورزش به دارا شدن ویژگی‎های شخصیتی مطلوب می‎انجامد (مارك، اچ انشل،1380).

[1] - Norman Triplett[2] - Social facilation[3] - E. W. scripture

آسیب پذیری دوره نوجوانی و جوانی باعث می شود كه تعدادی از افراد این گروه سنی تحت تاثیر شرایط نامساعد خانوادگی و اجتماعی و عناصر مربوط به آنها به صور مختلف  در مسیر روابط ناسالم قرارگیرند. داشتن خصلت جوانمردی و مقابله دربرابر تجاورگری  ها و بی عدالتی ها ازویژگی های دوران جوانی است كه انحطاط اخلاقی وفرهنگی می تواند آنرا به خشونت و لاابالی گری بكشاند . درصورتی كه فعالیت ورزشی ، بخصوص در بعد حرفه ای  برای ورزشكاران وجهه اجتماعی كسب می كند و احساس لیاقت و شایستگی و برتری را در آنان افزایش داده و افكارو ذهنیاتشان در زمینه های مثبت و مساعد سیر می كند درنتیجه با تصمیم گیری های صحیح و منطقی  می توانند در جنبه های مثبت ابراز وجود كنند (19).

شخصیت

طرفداران آموزش ابراز وجود عقیده دارند كه  آموزش ابراز وجود، یك شخصیت همراه با ابراز وجود را می‌پروراند. به عبارت دیگر آموزش مهارت های مخصوص تغییرات كلی در الگوهای تفكر و عمل ایجاد می‌كند. اینكه واقعا  این تغیرات چگونه تولید می‌شوند به درستی روشن نیست. چنین فرض می‌شود كه شخص از  آموزش ها اصول معین و گرایش های پاسخ‌دهی مشخصی را انتزاع می‌كند و آنها را به موقعیت‌ های جدید نیز تعمیم می‌دهد. همچنین فرض بر آن است كه وقتی یك مفهوم خود مثبت پدید می‌آید، شخص رفتارهایی را از خود نشان می‌دهد كه با آن مفهوم خود متناسب باشد به طور كلی داشتن این عقیده كه یك واقعه قابل كنترل است تا حدودی برای ایجاد رفتار مناسب كافی است، بنابراین ضرورتی ندارد همه مهارت های لارم به شخص آموزش داده شوند.

باورهای ذهنی غلط مردم

مردمی كه ابراز وجود را فخر فروشی ، خود نمایی ، تحمیل خود بردیگران و … می دانند و از طرفی پرخاشگری ، انفعال ، پرخاشگری منفعلانه را مشكل رفتاری نمی شناسند ، در مقابل تغییر نیز از خود

مقاومت نشان می دهند و با عدم توجه به نیازهای مقطعی افراد در حال رشد انسان های بسیار وابسته ای را می سازند كه هیچ گاه به آنها فرصت و امكان ابراز وجود داده نشده است و این محدودیت روانی و عاطفی ، مشكلات روانی را بیشتر می كند.(33)

اختلاف‌ عقیده داشتن با دیگران

انشل1987 می‌گوید اگرچه سرمربی تصمیم نهایی را می‌گیرد اما استفاده از همه منابع موجود مانند دستیاران، ورزشكاران و… قبل از تصمیم به جمع‌آوری اطلاعات لازم برای تصمیم عاقلانه كمك می‌كند و باعث می‌شود دستیاران و همة اعضای تیم از آن حمایت كنند، فرد زمانی از عقاید دیگران استفاده می‌كند كه از اختلاف‌عقیده داشتن با دیگران هراسی نداشته باشد. مربیان موفق در یك چیز مشترك هستند  از آن جمله كه تدافعی عمل نكرده و گوش‌دهنده خوبی می‌باشند و پذیرای عقاید دیگران هستند و از بازخورد دربارة عملكرد خودشان استقبال می‌نمایند.(7)